vrijdag 4 september 2015

De 7 daagse challenge: (her)ontdek je authentieke IK

Ik ben vanaf maandag bezig met een challenge. De bedoeling van deze challenge is om jezelf beter te leren kennen en terug te keren naar je authentieke IK.

Nu heb ik het idee dat ik best authentiek ben, en dat ik mezelf best goed ken, maar ik vind het nu, op dag vier, al heel erg leuk en zinvol.

De afgelopen twee dagen hadden we schrijf opdrachten en vandaag hebben we meer een overpeins opdracht. Maar goed dat wordt dan toch ook weer een soort schrijf opdracht omdat je je bevindingen dan toch weer moet noteren.

lees hier dag 1, 2 en 3

"soul-questions"

  • Wat is je levensdoel? 
  • Wat zijn je dromen? 
  • Waar verlang je naar?
  • Wat zijn je passies?
  • Wat zit er nou echt in je hart dat misschien wel spreekt en er uit wil, maar wat je nog een beetje tegen houdt?


Mijn eerste associatie bij levensdoel is gelukkig zijn. Niet dat ik nu ongelukkig ben, maar het is wel het eerste wat in me op komt. Bij dromen denk ik onmiddellijk aan weg uit Nederland, in eerste instantie denk ik dan, gemakshalve, en misschien ook wel uit gewoonte aan Frankrijk, maar Zuid-Spanje lijkt me ook wel interessant, al spreek ik de taal (nog) niet. Ook Zuid-Afrika trekt aan me sinds ik daar geweest ben en Azië moet ik ook beslist nog eens verkennen. En zo zijn er nog tal van plekken die ik nog zou willen bezoeken en waar ik dan misschien ook wel mogelijkheden zie.

Ik verlang er naar om mijn leven niet meer alleen te hoeven leven. Ik ben in mijn leven een aantal dames tegen gekomen waar ik als een blok voor ben gevallen. Ik wilde met hen oud worden. Na verloop van tijd wisten zij mij echter, stuk voor stuk, te vertellen dat ik misschien wel de liefste man in hun leven was, maar dat ik niet degene ben met wie ze de rest van hun leven wilde delen. Ook heb ik zelf een aantal keer tijdens een relatie ontdekt dat ik er niet mee verder wilde, of kwamen we samen tot de conclusie dat dat wat we hadden er niet meer was, of geen toekomst meer had. Altijd weer heel pijnlijk en verdrietig en haast een reden om er niet meer aan te beginnen. Maar helaas (of gelukkig) ben ik nog altijd licht ontvlambaar en is er altijd op het moment dat ik denk dat ik er nooit meer aan ga beginnen iemand die mijn hart weet te bereiken en me er weer voor laat gaan. Weliswaar met steeds wankelere benen omdat ik er niet aan moet denken dat het weer zo'n pijn gaat doen als dit geluk ook weer een houdbaarheidsdatum heeft. Ik verlang er echt naar om mijn leven te delen met iemand die me completeert, iemand die mij net zo graag gelukkig ziet al ik haar en waarmee ik samen kan genieten van al het moois in dit leven. Want samen is dat gewoon echt veel leuker dan alleen,

Mijn passies hebben heel veel met genieten te maken. Zelf genieten, maar zeker ook anderen laten genieten. Een bakker bakt ook geen brood voor zichzelf alleen. Het schrijven, met name van liedjes is daar een goed voorbeeld van.Zo nu en dan schrijf ik ook proza, al heb ik daar, los van het bloggen, nog nooit echt iets mee gedaan. Dat kriebelt al wel, maar daar heb ik toch nog een rem. Ik denk dan vaak, zit daar nu wel iemand op te wachten. Ook het mensen laten genieten speelt een grote rol bij mijn werk als zingende oesterman. Het hele concept om te proberen mensen op een betere manier de oester te laten proeven en eigenlijk de oester te laten beleven door er bij te zingen en muziek te maken uit de streek van de oester, vind zijn grond in mijn passie voor Bretagne en het genieten van zeevruchten.
Ook alle dingen die ik doe met theater en muziek, zijn, naast een uitlaatklep, heel duidelijk gerelateerd aan mijn passie om mensen te vermaken, of minstens te prikkelen. Liever nog zet ik met mijn teksten, mijn theater en mijn spel mensen aan tot nadenken en voelen. Nadenken over hun eigen passies.

Bij de laatste vraag voelde ik in eerste instantie weerstand. Ik heb geprobeerd te voelen wat dat nou was en ik denk dat het komt omdat ik in eerste instantie dacht: "Hallo ik leef al lang mijn passie. En daar heb ik heel wat voor opzij gezet, heel wat ontberingen voor moeten doorstaan, en nog steeds." Maar toen dacht ik ineens: " Wacht eens even. Er is nog van alles wat spreekt en zachtjes fluistert, maar wat ik er nog niet uit laat komen. Dat heeft misschien minder met de passies waar ik het net over had te maken maar meer met de dingen van mezelf die ik nog aan het ontdekken, (her)kennen en aanvaarden ben. Dat heeft allemaal te maken met mijn spiritueel, hoog gevoelig, sensitief en helder voelend zijn, of hoe ze het ook allemaal mogen noemen. Ik merk dat ik daar veel mee bezig ben en au fond is dat ook de reden waarom ik nu met deze challenge bezig ben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten