Chanson avond in Restaurant de Wereldkeuken

Chansons in de wereldkeuken te Arnhem

Lees meer

Pop up sterren restaurant

Met gepaste trots mag ik bekend maken te mogen samenwerken met idolen uit mijn nieuwe beroepsgroep.

En wel op 8, 9 en 10 november.

Bezig met nieuwe website

Foto: Han Dekker

Ik ben bezig aan een nieuwe website.
Tips zijn welkom.
Kijk hier hoe ver ik al ben

De zingende oesterman in de Hortus Botanicus te Nijmegen

In het kader van het Wild Wijn Fest is de zingende oesterman aanstaande zondag o.a. met een heerlijke Bretonse wijn en dito oesters te vinden in de Hortus .....

Lees meer ....

Help me in de lagenlandenlijst

http://wp.me/p17ATu-l8

Het Historisch Banket

Afgelopen zaterdag kroop ik weer eens in de huid van mijn alter ego Yann Lawick de troubadour.
Het vond plaats op het prachtige kasteeltje van Hernen. Een van de mooiste kastelen van Nederland. Klein maar behoorlijk in tact en zeer geschikt voor een activiteit als deze.

Op het programma stond ook mijn goede vriend Kees Wagenaar als Febela de muzikale nar.
Vroeger speelden wij regelmatig meerdere keren per maand samen, maar nu was het toch echt al weer een hele tijd geleden. Zijn vriendin Marjo vertolkte de rol van waarzegster.

Ik mocht dit optreden doen omdat mijn waarde collega Luc Plompen, alias troubadour Lucas Florent, een dubbelboeking had en ik voor hem mocht invallen.

Ook mijn collega's van kunstkeetfestival gaven acte de présence en speelde de middeleeuwse klucht "Nu Noch". Heel mooi om t zien hoe zij het publiek in het middel nederlandsch toch geboeid wisten te vermaken. Een diepe buiging voor Lucia Bomert, Johan Koeleman, Rob Marrevee en Marco van Dijk.

En last but not least warren er de overheerlijke spijzen van Jeroen van Nijnatten

Na afloop maakte ik nog even een ussie met Kees

Het was me een waar genoegen weer eens mijn alter ego Yann Lawick te mogen zijn en ondanks dat voorlopig de focus nog even moet blijven liggen op het worden van kok, smaakt het naar meer....

meer informatie over het Historisch Banket vindt u op de website

Ik werk best in een bijzonder restaurant; De Villa

Sinds 1 maart ben ik aan het werk als (leerling) kok bij restaurant De Villa. Één dag in de week ga ik in Antwerpen naar de PIVA hotelschool om de fijne kneepjes van het koksvak onder de knie te krijgen. Een gedegen klassieke koksopleiding. Vanaf het begin ben ik al razend enthousiast en is het me de moeite van het heen en weer gereis voor de volle 100 % waard.

                                                                

De rest van de week mag ik wat ik leer in de praktijk brengen in De Villa. En van het daar werken leer ik weer heel andere dingen. Ik kende De Villa natuurlijk nog als O42, waar ik in een grijs verleden nog mijn eerste solo CD, Moment Suprême, ten doop gehouden heb. Wat ik niet wist is dat je er zo lekker kon eten en dat er op zo'n niveau gekookt werd. Een uiterst aangename verrassing dus.

Duo lam en rund met o.a. asperge en gerookte paprika crème

Wat ik ook niet wist is dat ze daar werken met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Iets wat ze bewust niet aan de grote klok hangen. Lovenswaardig wellicht, maar ook een gemiste kans, omdat ik van mening ben dat in mijn geliefde Nijmegen meer dan genoeg mensen rond lopen die niet alleen van lekker eten houden, maar die bovendien een bedrijf dat op deze manier mensen met een rugzak(je) of die om een andere reden even geen aansluiting vinden tot de reguliere arbeidsmarkt, de mogelijkheid biedt om zich te ontplooien, graag zouden willen ondersteunen. Zeker als dit kan door lekker te gaan eten of gezellig wat te gaan drinken. Ik vind dus dat dit meer bekendheid zou moeten hebben omdat zo de zogenaamde gun-factor ook kan gelden.
Kortom vrienden en bekenden; Zegt het voort, zegt het voort. En kom gerust eens proeven ook.

Sinds kort is ook het filmhuis O42 weer nieuw leven ingeblazen en kun je een bezoek aan ons restaurant dus ook nog eens prima combineren met het zien van een film.
Kijk maar eens op www.filmhuisO42.nl voor het aanbod.

Zie hier het manifest van De Villa;

WIJ GELOVEN DAT IEDEREEN VERSCHILLEND IS,
MAAR WEL ALTIJD EVENWAARDIG.

DAT PERSOONLIJKE GROEI ALTIJD JE DOEL MOET ZIJN, EN DAT HET NEMEN VAN JE         EIGEN VERANTWOORDELIJKHEID HIERIN DE BEPALENDE FACTOR IS.

DAT JE NOOIT ALLEEN BENT, MAAR ALTIJD ONDERDEEL VAN EEN FAMILIE,
EEN GEMEENSCHAP, EEN MAATSCHAPPIJ.

DAT JE KANSEN MOET KRIJGEN,
MAAR DEZE ZEKER OOK ZELF MOET GRIJPEN.

BOVENAL GELOVEN WIJ DAT EEN IDEALISTISCHE VISIE OP DE MAATSCHAPPIJ,
DE MENSEN EN HET LEVEN JE NIET VRIJPLEIT VOOR
HET LEVEREN VAN KWALITEIT EN HET BEHALEN VAN RESULTAAT.

KWALITEIT

Meedoen bij De Villa betekent werken in een hoogwaardig horecabedrijf. Van iedereen wordt gevraagd boven zichzelf uit te stijgen. Voorop staat de gast en de kwaliteit van ons werk. Een mooie uitdaging voor jouw zelfontwikkeling!
Laat je talent tot bloei komen bij De Villa!

GROEI

Persoonlijke groei moet altijd je doel zijn, en bij ons krijg je die kans. De verantwoordelijkheid blijft echter bij jou. Je moet ervoor willen gáán. Wij geven je de kans om aan je eigen perspectief te werken. Het is aan jou om hem te grijpen.
En als onderdeel van ons team, zul je dat vast willen.

PARTICIPATIE

Bij De Villa werken mensen met én zonder vergrote afstand tot de arbeidsmarkt in een innovatief horecabedrijf. Met deze bijzondere bedrijvigheid draagt De Villa bij aan de inclusieve samenleving.

Lees meer op de site

volg De Villa ook op   Facebook &  Twitter

Deze maand in QV

De vernieuwde Villa in QV

Begonnen aan de koksopleiding

Ik hinkte al een tijdje op twee gedachten en de tijd tikte door. Er moest toch een mogelijkheid zijn om al eerder dan in september of oktober aan mijn koksopleiding te beginnen. Van een vriendin van Juliëtte had ik al een tijd terug een linkje doorgestuurd gekregen van een opleiding in België, en dat idee sprak me enorm aan. Toen even vluchtig gekeken maar het linkje deed het een paar dagen later niet meer. Vervolgens zelf gaan zoeken en in een moeras aan aanbieders terecht gekomen in Nederland en België. Gelukkig was Yvonne, de voorgenoemde vriendin, zo lief om nog eens een berichtje te sturen en toen kwam ik op het spoor van de opleiding die ik wilde gaan doen.

Vrijdag, zo'n beetje op het allerlaatste moment telefonisch ingeschreven en zaterdag naar Antwerpen vertrokken. Het nuttige met het aangename verenigd door Juliëttte rond te leiden in één van mijn favoriete Europese steden. Plekken laten zien waar ik heb opgetreden, bezienswaardigheden en leuke authentieke café's bezocht en lekker gegeten.

Vandaag ingeschrevenen bij PIVA CVO. En meteen een professionele koks-outfit aangeschaft. De komende tijd dus iedere donderdag naar Antwerpen .....

Ik heb er enorm veel zin in.

Passie Pensioneert Nooit

Jan Willem van Opstal / Vermakelaar in Ontroerend Goed 

Facebook website WordPress

Het is mijn grootste passie mooie dingen te maken en anderen daarmee te ontroeren. Misschien noem ik mezelf daarom ook wel Vermakelaar in Ontroerend Goed. Een grapje wat ooit ontstaan is omdat als …  lees meer

Bron: Passie Pensioneert Nooit voor Jan Willem van Opstal

Mooie reactie op Mark Ruiters open brief

Aan Mark Rutte,

Er is inderdaad iets aan de hand met ons mooie land. Hoe komt het toch dat we zo’n welvarend land zijn, we -gemiddeld genomen- tot de gelukkigsten op aarde behoren, we over het beste onderwijs ter wereld kunnen beschikken, de wereld economisch en toeristisch aan onze voeten ligt, we steeds langer en vitaler van ons pensioen kunnen genieten, maar we met z’n allen toch zo ontevreden zijn? We lijken alleen nog maar bevrediging te kunnen vinden in eigen gewin. En voor de beveiliging die nodig is om wat we hebben vergaard te beschermen.

Natuurlijk, u bedoelt het goed. Hardwerkend, altijd op zoek naar meer. Aangespoord door economische groei als doorslaggevende succesfactor. Met de bankrekening als overtuigende bewijsvoering, in plaats van de sociale samenhang en de emotionele toestand van de mensen om ons heen. Nooit hadden we het beter en toch voert angst de boventoon. Protectionisme over ons geluk beïnvloedt ons dagelijkse doen en laten zo totaal dat we geen tijd hebben om te voelen hoe ongelukkig we zijn. Omdat het ons vertrouwen aantast en respect voor de ander wegneemt.

We zien het nut in van sport, omdat het bijdraagt aan een gezond en vitaal lichaam, dat nodig is om te kunnen functioneren en succes bevestigt. In onze drang om kapitaal te vergaren vergeten we echter maar al te vaak dat we ook de tijd moeten nemen om onze hersenen te voeden. Met kunst bijvoorbeeld. Om ons te laten inspireren en te confronteren. Of om grenzen te verleggen en onze creativiteit te voeden, opdat we ruimbaan kunnen geven aan groei en ontwikkeling.

We denken allemaal dat kunst veel geld kost. En veel tijd, die we niet aan andere zaken kunnen besteden. Aangezien passieve en actieve kunstbeoefening, scheppend en reproducerend, veel inzicht en nuancering vraagt wordt het steevast in de intellectuele hoek geduwd met het etiket ‘Elitair’. Door mensen die alleen nog in one-liners kunnen denken. Communicerend in boodschappen die niet meer dan 140 karakters nuancering mag omvatten.

Ik kan natuurlijk niet spreken voor mensen die kunst als linkse hobby bestempelen. Als verspilling van tijd en geld. Die zijn er altijd al geweest, en die zullen er altijd zijn. De grootste politieke partijen hadden er minder dan een generatie voor nodig om muziek volledig uit het onderwijs weg te bezuinigen. Om creativiteit de nek om te draaien en alle focus te zetten op economisch gedreven leren. Gericht op de financiering van het verhogen van onze welvaart. En met succes: orkesten verdwijnen. Toneelgroepen moeten stoppen. Theaters die de commercialisering van de kunsten niet bij konden houden zijn failliet. Tastbare recente ontwikkelingen die nog veel verder gaan en zich niet alleen beperken tot de kunstensector. Maar erger nog is het langzaam wegkwijnende fundament voor ons geluk in de samenleving.

De wetenschap laat ons steeds overtuigender zien dat kunst meer is dan elitair plezier alleen. Ze toont aan dat kunst, actief beoefenend én passief genietend, onze hersenen laat groeien. Dat door kunst ontwikkelde hersenen effectiever werken: we ontwikkelen niet alleen empatisch vermogen en gaan elkaar beter begrijpen, maar ook functioneren we beter op het werk. Veel beter.

Je zou denken dat kunst dus een hogere prioriteit op de agenda van politici zou verdienen, maar niets lijkt minder waar. Want kunst heeft tijd nodig. Veel tijd. Er gaan generaties overheen om te herstellen wat zo radicaal is wegbezuinigd. En tijd is geld en de meeste politici kijken niet verder dan de eerstvolgende verkiezingen. Dus kan iedere econoom op een bierviltje voorrekenen dat de investering die nodig is om kunst écht in de maatschappij te verankeren onmogelijk binnen een verkiezingstermijn zal kunnen renderen in aantoonbare kapitaalwinst en banengroei.

We denken allemaal dat politici de boel verzieken. Ik zal dat zelf nooit zo zeggen, maar ik insinueer het graag. Gelukkig zijn er altijd politici te vinden die het zelfbeeld van kunstliefhebber willen bevestigen. Die zich verdringen om op de voorste rij bij de jaarlijkse Matthäus in Naarden-Vesting te zitten. Maar vraag ze om diezelfde kunstensector te steunen en ze vallen -terug in de kamer- direct terug in excelsheets met overtuigend bewijs dat onze economie zich dat niet kan permitteren. Bang dat ze beticht worden van steun aan links hobbyisme. Bang dat de massa zich van hen af zal keren. Want wie de massa achter zich heeft staan ziet zijn bankrekening vollopen. En de massa rekent iedere vier jaar af.

Over massa gesproken: Europees onderzoek heeft uitgewezen dat meer dan 1,7 miljoen Nederlanders in koorverband zingen. Met elkaar laten ze hun eigen stem groeien tot een bijdrage aan schoonheid. Aan harmonie. En aan plezier. Ze hebben zich veelal verenigd in ontmoetingsplekken van gelijkgestemden. Waar ze bij elkaar komen om het feest van onze welvaart te vieren. Om samen plezier te maken, meningen te delen, visies te scherpen. Om te leren van elkaar. En van onszelf. Hoe je elkaar ruimte moeten geven om ruimte te krijgen. Om samen prestaties van formaat te leveren. Harmonie creëren én grenzen verleggen. Niet uit winstoogpunt, maar om te groeien. Als mens. Als onderdeel van een geheel. Om samen ons eigen leven te leven. En dan hebben we het alleen nog maar over Nederlanders die in koorverband zingen. Hetzelfde geldt voor instrumentalisten in de talloze orkesten, de bands, solisten, toneelverenigingen, kunstschilders, tekenaars en beeldhouwers, schrijvers en dichters, fotografen en ga zo maar door. Met elkaar miljoenen Nederlanders die de kracht kennen van kunst doen en kunst beleven.

De Nederlandse koorwereld alleen al wordt actief vertegenwoordigd door bijna 10% van de maatschappij. Dat is meer dan de 6% voetballers. Maar door haar opvallend onzichtbare en versplinterde positie in de kunstensector wil de politiek geen sier met de Nederlandse koorwereld maken. En dat is een bijzonder vreemde gedachte, want deze zingende massa bestaat uit een dwarsdoorsnede van de Nederlandse samenleving.

Mark Rutte, als dirigent, cultureel ondernemer en bestuurder in de kunstensector zou ik u willen adviseren de kunstensector uw steun te geven, want dat loont. Het geeft een krachtig signaal aan miljoenen kiezers, herstelt maatschappelijke waarden én steunt de Nederlandse economie. Plezier in de samenleving krijgen we er als cadeautje bij.

Dát is het Nederland waarin ik wil blijven wonen. U ook?

Roy Voogd
Stichting Amateurkoor
Stichting Nederlands Koorfestival
Stichting GO! Opera
KoorBusiness

Bovenstaande open brief aan premier Mark Rutte (VVD) is een reactie op de open brief die hij publiceerde op maandag 23 januari 2017 in de Nederlandse dagbladen:

http://wp.me/pT1f2-6B

Franse & Bretonse liederen in Puck’s Café.

Yann Lawick bij Huis van Puck

Geplaatst door yannlawick op 5 januari 2017

Franse & Bretonse liederen in Puck’s Café.

In het kader van de reeks wereldmuziekconcerten komt chansonnier Yann Lawick op donderdag 12 januari een concert geven bij Huis van Puck. Deze bevlogen muzikant zal overwegend Franse en Bretonse repertoire ten gehore brengen.

Jan Willem van Opstal alias Yann Lawick, zag in 1965 het levenslicht in het Brabantse Breda. Het grootste deel van zijn jeugd bracht hij echter door in het Keltische Bretagne waar grootheden als Alain Stivell, Tri Yann en Sonerien Du al vroeg hun muzikale stempel op hem drukten. Van zijn vader erfde hij zijn passie voor het chanson. Bretonse, Brabantse- en Vlaamse invloeden vindt men terug in al het werk van Yann Lawick.
De professionele carrière van Yann Lawick startte rond 1984 toen hij met bevriende muzikanten begon op te treden in Bretonse havencafés. Later vormden heel Frankrijk, België en Nederland zijn toneel.
Yann Lawick heeft een buitengewone talent voor het métier van troubadour en chansonnier. Men wordt getrakteerd op een unieke mengeling van eigentijds en traditioneel werk. Yann Lawick begeleidt zichzelf op gitaar, accordeon en piano .

Aanvang is om 20.00
Entree: €10,00
Er kan niet gereserveerd worden.

Huis van Puck 
026-3510510
info@huisvanpuck.nl

Kazerneplein 6-2
6822 ET Arnhem