angsten en weerstanden – (her)ontdek je authentieke IK #jeauthentiekeIK

Geplaatst door yannlawick op 6 september 2015

Wat zijn jouw angsten en weerstanden die jou tegen houden om je dromen te verwezenlijken?

Extra opdracht; beperk de invloed van de amygdala *) door veel positieve gedachten te hebben.

Benoem per dag drie lichtpuntjes om meer positiviteit in ons brein te stoppen.

De belangrijkste angst die ik bij mezelf herken is de vraag of ik wel goed genoeg ben. Na twee jaar getoerd te hebben met een theatervoorstelling in crisis tijd, weet ik hoe het is om voor minstens half lege zalen te spelen met het besef dat er te weinig mensen in de zaal zitten om de kosten van de zaalhuur, het licht en het geluid terug te verdienen. Zo’n avond werken levert dan niet alleen niets op, maar kost zelfs geld. En dat is doorgaans niet echt de bedoeling van werken. Iedereen die optreed kent ook wel het gevoel dat je soms denkt: “Als ze er vandaag maar niet achter komen dat ik alleen maar een paar trucjes ken en dat wat ik doe eigenlijk niet zoveel voor stelt” Ik zag laatst een documentaire waarin een aantal groten der aarde werden geïnterviewd die daar blijkbaar ook last van hadden. Erg grappig en zeer geruststellend om wereldberoemde, zeer getalenteerde mensen zo, naakt en open te horen over deze herkenbare angst.

Bij het optreden met je eigen repertoire heb je ook altijd de angst dat men helemaal niet op jouw verhaal zit te wachten. Zelfs als ik avond aan avond te horen krijgt van mensen uit het publiek dat ze het prachtig vinden en dat het ze ontroerd heeft , of dat ze zichzelf of hun situatie herkennen in mijn liedjes.

Al met al herken ik dus wel wat angsten, maar weerhouden ze me er niet van om mijn passie uit te oefenen en mijn droom te leven. De onzekerheid of er voldoende opdrachten te vinden zijn en of de optredens voldoende op leveren om van rond te komen weerhouden me er ook niet van om door te gaan. De opdracht van gisteren heeft me eigenlijk vooral gesterkt in het idee dat ik mijn ‘geluk’ echt weer in het buitenland moet gaan beproeven en ‘as we speak’ ben ik mijn volgende trip aan het regelen. Andalusië wordt het volgende avontuur.

Ik heb er zin in.

*)De amygdala (meervoud: amygdalae, Grieks: ἀμυγδαλή amygdalē = amandel) of amandelkern[2][3] is een amandelvormige kern van neuronen. Er zijn twee amygdalae, die diep in de temporale kwab van de hersenen liggen en deel uitmaken van het limbische systeem. Er bestaan veel verbindingen met de nabijgelegen cortex orbitofrontalis en ventromediale prefrontale cortex. Dit circuit speelt een centrale rol bij de verwerking van weerzinwekkende prikkels en regulatie van angst

De amygdala legt verbanden tussen informatie die van verschillende zintuigen afkomstig is en koppelt deze aan emoties. Bij iedere nieuwe situatie bepaalt het individu welke emotionele reactie het meest zinvol is. Daarbij reageert de amygdala bijvoorbeeld ook op de gezichtsuitdrukking van soortgenoten. De reactie van de amygdala op prikkels die angst veroorzaken kan snel en volledig automatisch (dat wil zeggen reflexmatig) plaatsvinden.

Met name de rol bij angstreacties is bekend, maar de amygdala lijkt ook betrokken te zijn bij andere emoties, zoals agressie en seksueel gedrag. Door een bepaalde situatie een emotionele waardering te geven (en als zodanig in het geheugen vast te leggen), kan het individu een toekomstige soortgelijke situatie gemakkelijker herkennen en daar gepast op reageren (bijvoorbeeld met een vecht- of vluchtreactie). bron: Wikipedia

De 7 daagse challenge – (her)ontdek je authentieke IK #jeauthentiekeIK

visualisatie

Stel je tot in detail een dag voor uit je leven over vijf jaar.

• Waar ben je?
• Met wie ben je?
• Wat doe je?
• Hoe voelt het?

Heb gisteren in all rust me voorgesteld hoe die dag er uit zou zien. Ik woon aan het strand, het is er warmer. Ik woon met een hele lieve vrouw die me snapt en gelukkig maakt en ik voel dat dat andersom ook zo is. Ik leef mijn passie en vermaak mensen met mijn muziek en theater, iets met veel toeristen, maar af en toe ook in het theater of een concertzaal. Ook ben ik met eten bezig, oesters natuurlijk, maar nog veel meer, misschien heb ik wel een restaurant. Ook na het visualiseren heb ik in de bus en in de trein, in de kleedkamer en zelfs tijdens het optreden steeds flitsen voorbij zien komen van mijn bestaan over, zeg maar, vijf jaar. Ik kreeg er een heel warm gevoel van en was zo nu en dan heel emotioneel, ontroerd zelfs. Het is alsof zich een pad voor me ontvouwt dat zeer aanlokkelijk is en leidt naar een gelukzalig gevoel.  Het beeld is niet helemaal helder, maar ik weet wat me te doen staat.

de link link naar de challenge

De 7 daagse challenge: (her)ontdek je authentieke IK

Ik ben vanaf maandag bezig met een challenge. De bedoeling van deze challenge is om jezelf beter te leren kennen en terug te keren naar je authentieke IK.

Nu heb ik het idee dat ik best authentiek ben, en dat ik mezelf best goed ken, maar ik vind het nu, op dag vier, al heel erg leuk en zinvol.

De afgelopen twee dagen hadden we schrijf opdrachten en vandaag hebben we meer een overpeins opdracht. Maar goed dat wordt dan toch ook weer een soort schrijf opdracht omdat je je bevindingen dan toch weer moet noteren.

lees hier dag 1, 2 en 3

"soul-questions"

• Wat is je levensdoel? 
• Wat zijn je dromen? 
• Waar verlang je naar?
• Wat zijn je passies?
• Wat zit er nou echt in je hart dat misschien wel spreekt en er uit wil, maar wat je nog een beetje tegen houdt?

Mijn eerste associatie bij levensdoel is gelukkig zijn. Niet dat ik nu ongelukkig ben, maar het is wel het eerste wat in me op komt. Bij dromen denk ik onmiddellijk aan weg uit Nederland, in eerste instantie denk ik dan, gemakshalve, en misschien ook wel uit gewoonte aan Frankrijk, maar Zuid-Spanje lijkt me ook wel interessant, al spreek ik de taal (nog) niet. Ook Zuid-Afrika trekt aan me sinds ik daar geweest ben en Azië moet ik ook beslist nog eens verkennen. En zo zijn er nog tal van plekken die ik nog zou willen bezoeken en waar ik dan misschien ook wel mogelijkheden zie.

Ik verlang er naar om mijn leven niet meer alleen te hoeven leven. Ik ben in mijn leven een aantal dames tegen gekomen waar ik als een blok voor ben gevallen. Ik wilde met hen oud worden. Na verloop van tijd wisten zij mij echter, stuk voor stuk, te vertellen dat ik misschien wel de liefste man in hun leven was, maar dat ik niet degene ben met wie ze de rest van hun leven wilde delen. Ook heb ik zelf een aantal keer tijdens een relatie ontdekt dat ik er niet mee verder wilde, of kwamen we samen tot de conclusie dat dat wat we hadden er niet meer was, of geen toekomst meer had. Altijd weer heel pijnlijk en verdrietig en haast een reden om er niet meer aan te beginnen. Maar helaas (of gelukkig) ben ik nog altijd licht ontvlambaar en is er altijd op het moment dat ik denk dat ik er nooit meer aan ga beginnen iemand die mijn hart weet te bereiken en me er weer voor laat gaan. Weliswaar met steeds wankelere benen omdat ik er niet aan moet denken dat het weer zo'n pijn gaat doen als dit geluk ook weer een houdbaarheidsdatum heeft. Ik verlang er echt naar om mijn leven te delen met iemand die me completeert, iemand die mij net zo graag gelukkig ziet al ik haar en waarmee ik samen kan genieten van al het moois in dit leven. Want samen is dat gewoon echt veel leuker dan alleen,

Mijn passies hebben heel veel met genieten te maken. Zelf genieten, maar zeker ook anderen laten genieten. Een bakker bakt ook geen brood voor zichzelf alleen. Het schrijven, met name van liedjes is daar een goed voorbeeld van.Zo nu en dan schrijf ik ook proza, al heb ik daar, los van het bloggen, nog nooit echt iets mee gedaan. Dat kriebelt al wel, maar daar heb ik toch nog een rem. Ik denk dan vaak, zit daar nu wel iemand op te wachten. Ook het mensen laten genieten speelt een grote rol bij mijn werk als zingende oesterman. Het hele concept om te proberen mensen op een betere manier de oester te laten proeven en eigenlijk de oester te laten beleven door er bij te zingen en muziek te maken uit de streek van de oester, vind zijn grond in mijn passie voor Bretagne en het genieten van zeevruchten.
Ook alle dingen die ik doe met theater en muziek, zijn, naast een uitlaatklep, heel duidelijk gerelateerd aan mijn passie om mensen te vermaken, of minstens te prikkelen. Liever nog zet ik met mijn teksten, mijn theater en mijn spel mensen aan tot nadenken en voelen. Nadenken over hun eigen passies.

Bij de laatste vraag voelde ik in eerste instantie weerstand. Ik heb geprobeerd te voelen wat dat nou was en ik denk dat het komt omdat ik in eerste instantie dacht: "Hallo ik leef al lang mijn passie. En daar heb ik heel wat voor opzij gezet, heel wat ontberingen voor moeten doorstaan, en nog steeds." Maar toen dacht ik ineens: " Wacht eens even. Er is nog van alles wat spreekt en zachtjes fluistert, maar wat ik er nog niet uit laat komen. Dat heeft misschien minder met de passies waar ik het net over had te maken maar meer met de dingen van mezelf die ik nog aan het ontdekken, (her)kennen en aanvaarden ben. Dat heeft allemaal te maken met mijn spiritueel, hoog gevoelig, sensitief en helder voelend zijn, of hoe ze het ook allemaal mogen noemen. Ik merk dat ik daar veel mee bezig ben en au fond is dat ook de reden waarom ik nu met deze challenge bezig ben.