Reculer pour mieux sauter

Reculer pour mieux sauter

Één van de vele prachtige wijze spreuken uit de taal van mijn jeugd. Een stapje terugzetten om beter te springen. Dit moeten we af en toe doen. Zoals ik nu ook eens goed moet beschouwen wat er de laatste tijd allemaal gebeurd is om ideeën te ontwikkelen voor wat me te doen staat. En weer had ik minder impulsief, misschien ook minder principieel, moeten handelen.

l´histoire se répète

Het was al wel vaker zo dat ik in een situatie terecht kwam die ik niet had kunnen zien aankomen. Ik heb weer goed rekening gehouden met de belangen van het bedrijf waar ik voor werkte, en zelf schiet ik er weer bij in.

Als ik had geweten dat de last die ik had van mijn voet niet iets was dat vanzelf over ging, maar een aandoening waar ik hoogst waarschijnlijk een paar maanden zoet mee ben, had ik natuurlijk mijn baan niet opgezegd. Dan had ik me gewoon ziek gemeld. Nu heb ik me in mijn laatste week ook ziek moeten melden, omdat ik simpelweg niet meer kon staan van de pijn, maar helaas nadat ik al had aangegeven het niet meer vol te houden bij mijn laatste werkgever. Het heeft nu nare consequenties dat ik, bij mijn laatste werkgever, heb aangegeven, op die plek, in die functie, met die onderbezetting en zonder de beloofde begeleiding zo niet verder wilde werken. Ik werd er ook echt doodongelukkig.

Op het moment dat ik met mijn manager en een interim om de tafel ben gaan zitten om het beëindigen van mijn arbeidsovereenkomst te bespreken, had ik al gesolliciteerd bij een ander bedrijf. Zelfverzekerd als ik soms kan zijn, mede door het leuke gesprek en de rondleiding in het bedrijf, ging ik er min of meer van uit dat ik die baan al had. Zodoende maakte het mij toen ook niet veel uit hoe er op papier gezet werd dat mijn contract voortijdig werd gestopt. (Zie consequent zijn)

Dientengevolge staat in mijn ontslagbrief dat de arbeidsovereenkomst op mijn verzoek is beëindigd en ben ik , in de ogen van het UWV, zodoende verwijtbaar werkeloos. En dan heb je ineens geen recht op WW. Bovendien heeft het er alle schijn van dat mijn laatste werkgever mij ook niet ziek uit dienst heeft gemeld, ondanks dat ik de laatste week in de ziektewet zat. De gevolgen daarvan zijn mij nog niet bekend, maar ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat me dat ook niet goed gaat uitkomen.

 Ik ging naar de huisarts omdat ik al een hele tijd last had van mijn rechter voet. In het begin dacht ik steeds dat ik een steentje in mijn schoen had, maar iedere keer als ik dan mijn schoen uit deed bleek er niets in te zitten. Ook had ik een wondje aan de binnenkant van mijn voet. Ik dacht dat gaat vanzelf wel over, maar het werd steeds erger.

Dit bleek een ulcus cruris venosum zeg maar een open been te zijn. Omdat de pijn niet alleen oppervlakkig, maar juist ook van binnen komt, werd gevreesd dat de ontsteking ook het bod had aangetast.
Na een bezoek aan de afdeling radiologie bij het Radboud UMC, werd duidelijk dat dit het gevolg van een hielspoor was.

Beide aandoeningen hebben als directe oorzaak overbelasting. Te lang staan. De diensten van meer dan 10 en soms zelfs 12 of 13 uur met zo goed als, en regelmatig helemaal geen, pauze hebben hier natuurlijk geen goed aan gedaan. Natuurlijk werkt mijn postuur en overgewicht hier ook in mijn nadeel.

Inmiddels ben ik onder behandeling bij de Maurits kliniek waar ik komende week een soort vaatonderzoek krijg en waar mijn been nu steeds gezwachteld wordt. De wond wordt behandeld met zilver en zeewier. Dat vind de zingende oesterman dan wel weer een mooi gegeven. Om niet heel de nacht wakker te liggen van de pijn krijg ik nu pijnstillers op basis van morfine. Het moet maar even zo.

Mijn goede voornemens voor wat betreft het meer bewegen, weer gaan sporten, staan nu noodgedwongen even in de ijskast.

Ieder nadeel heeft zijn voordeel

Met mijn been omhoog heb ik wel weer tijd om te schrijven en om te studeren. Ook ben ik flink aan het nadenken en het een en ander op papier aan het zetten betreffende nieuwe concepten, acts, liedjes, teksten en ook overweeg ik weer de stap naar het zelfstandig ondernemen. Ik ben dus weer beschikbaar voor opdrachten als muzikant (als ik niet te lang hoef te staan) en tal van andere nieuwe uitdagingen. Benader me dus gerust als je me kan gebruiken als acteur, muzikant, kok, oesterman, of om eens mee te denken over heel iets anders.

Begin december ga ik voor het eerst sinds lange tijd weer op pad met mijn goede vriend Cees Rombout. We hebben zelfs al een naam voor ons animatie duo; Duo Burlesk!

 Hierover later meer ....